ที่สุดของการขายและการบริการ ต้องที่นี่

โดยอาจารย์ประเสริฐ สุขไพบูลย์กุล และทีมงาน

ที่สุดของการขายและการบริการ ต้องที่นี่

โดยอาจารย์ประเสริฐ สุขไพบูลย์กุล และทีมงาน

ความหมายของ SALES

SALES: Strategy กระบวนการคิด Attitude พลังทางความคิด Lifestyle วิถีชิวิต Experience การสร้างประสบการณ์ Solution การสร้างโอกาสทางการขาย

ปิดการขายให้ได้ยอด

เทคนิคการขายให้ได้ยอดเป็นอย่างไร ติดตามกันได้ในหลักสูตรนี้

ปิดการขายให้ได้ยอด

เทคนิคการขายให้ได้ยอดเป็นอย่างไร ติดตามกันได้ในหลักสูตรนี้

Blue Ocean Strategy กลยุทธ์ที่ต้องการการสานต่อ


Blue Ocean Strategy กลยุทธ์ที่ต้องการการสานต่อ




สถานการณ์การแข่งขันที่รุนแรงในปัจจุบันมุ่งเน้นการเอาชัยคู่แข่งขัน เกิดการลอกเลียนแบบกลยุทธ์ของคู่แข่งจนทำให้สินค้าและบริการหาความแตกต่างแทบไม่เจอ ในที่สุดจึงหันมาแข่งขันกันด้วยกลยุทธ์ลด แลก แจก แถม โดยมีบุคลากรขายและบุคลากรบริการเป็นฝ่ายขับเคลื่อนกลยุทธ์ ซึ่งจะนำไปสู่การแข่งขันและตอบโต้ที่รุนแรงจากคู่แข่งขันในลักษณะเดียวกัน  ซึ่งการแข่งขันลักษณะนี้ไม่ได้ส่งผลดีต่อฝ่ายใด มีแต่จะทำให้ธุรกิจเข้าสู่สภาวะถดถอยเร็วขึ้นทั้ง ฝ่าย  


                 สถานการณ์เช่นนี้เปรียบเสมือนการแข่งขันในน่านน้ำสีแดง (Red Ocean Strategy ) และไม่ก่อให้เกิดการเติบโตของกำไรอย่างแท้จริง  ในเชิงการตลาดเราอาจจะหาทางออกด้วยการใช้ (Blue Ocean Strategy) แต่นั้นคือความคิดของนักการตลาด การหาสิ่งที่ลูกค้าต้องการอย่างแท้จริง แล้วจึงนำออกมาเสนอถือเป็นสิ่งที่ควรทำอยู่แล้ว เพราะจะทำให้สินค้าและบริการสามารถตอบโจทย์ลูกค้าได้อย่างถูกต้องที่สุด แต่คำถามคือ กลยุทธ์ (Blue Ocean Strategy) ใช้ได้เฉพาะการตลาดเท่านั้นจริงหรือไม่? 

                  คำถามที่ไม่เคยมีใครให้ความสนใจกำลังจะกลายเป็นสิ่งที่น่าสนใจ เพราะในสภาวะสงครามระดับมหาภาคที่กินเวลาหลายไตรมาศนั้น เราปฏิเสธไม่ได้ว่าเกิดจากเหตุการณ์ระดับจุลภาคที่มีขอบเขตกว้างขวางและกินเนื้อที่เป็นขนาดใหญ่จนเปลี่ยนสภาพเป็นระดับมหภาคอย่างปัจจุบัน (Blue Ocean Strategy) คือการค้นหาสิ่งที่ลูกค้าต้องการและตอบโจทย์



                 ถ้าหากกลยุทธ์ที่ใช้ตอบโจทย์ผ่าน Product เท่านั้นกลยุทธ์นี้ก็คงง่าย เพราะทุกองค์กรจะมุ่งเน้นที่การคิดค้นนวัตกรรมสินค้าแบบใหม่ๆ เพื่อตอบสนองความต้องการ แต่กลยุทธ์ที่คิดขึ้นมาไม่จำเป็นต้องเป็น Product เท่านั้น แต่อาจจะเป็น Process ใหม่ๆ หรือ Service แบบใหม่ก็ย่อมได้  ถือเป็นจุดที่จะทำให้องค์กรได้เปรียบโดยที่ไม่เน้นการแข่งขัน ในระยะแรกองค์กรอาจมีชัยในเรื่องนวัตกรรมก็จริง แต่ที่เป็นปัญหาก็ไม่พ้น Service และ Process ซึ่งใช้บุคลากรในองค์กรเป็นตัวขับเคลื่อน ความยากลำบากนั้นก็คือ หากองค์กรตีกรอบกลยุทธ์ (Blue Ocean Strategyให้บุคลากร โดยที่บุคลากรไม่ได้ล่วงรู้ถึงนโยบายการเปลี่ยนแปลงรวมถึงความเข้าใจนั้นก็หมายความว่ากลยุทธ์ไม่เป็นผลสำเร็จ



                    เมื่อไม่สำเร็จก็หมายความว่าการแข่งขันที่องค์กรเคยเป็นผู้นำจะถูกคู่แข่งขันที่เคยทิ้งระยะห่างมาในอดีต ก้าวตามมาทันและจะเกิดการแข่งขันที่จะกลายเป็นเสียโอกาสการทำกำไรอย่างแท้จริงไป นักการตลาดพยายามอย่างมากในการคิดค้นกลยุทธ์การตลาดขั้นสุดยอด คือ กลยุทธ์ที่มุ่งเน้นในการให้สินค้าขายได้ด้วยตัวของมันเองปราศจากการพึ่งนักขาย แต่จะเป็นไปได้จริงหรือไม่ ถ้าไม่มีนักขายแล้วสินค้าจะขายได้ ในเมื่อตลาดของประเทศไทยยังมุ่งเน้นไปที่การ Service และ Process นอกเหนือจาก Product และองค์กรจะค้นหาความต้องการที่แท้จริงของลูกค้าเจอหรือไม่ เพราะผู้ใกล้ชิดลูกค้ามิใช่องค์กรแต่เป็นบุคลากรขายและบริการ

                 “กลยุทธ์ที่ตอบโจทย์มิใช่กลยุทธ์ลอกเลียนแบบ หากแต่เป็นกลยุทธ์ศิลปะเชิงประยุกต




บทความโดย    อาจารย์ประเสริฐ สุขไพบูลย์กุล 

กฎเหล็กของมด แรงบัลดาลใจ

กฎเหล็กของมด



                   วันนี้ลองมองดูมดสิ มดเป็นสัตว์เล็กที่งานในทุกวันอย่างเต็มความสามารถ ไม่ยอมล้มเลิก  กับเป้าหมายที่ตนเองต้องเดินแม้เราจะเอาอะไรไปขวางมันก็จะไปต่อ 


คิดถึงฤดูหนาวตลอดฤดูร้อน  

ทำงานก็คิดถึงอนาคต 

เพราะปัจจุบันไม่เที่ยงแท้ 


คิดถึงฤดูร้อนตลอดฤดูหนาว

วางแผนว่าต้องทำอะไรต่อในอนาคต 

                 มันไม่เคยหยุดคิดเลย มดเก็บอาหารทุกอย่างเท่าที่ตนเองจะหาได้เพื่อคำว่าครอบครัวหรือลังของมัน มันทำเต็มความสามารถทั้งชีวิตของมัน แล้วคุณล่ะทุกวันนี้มีสักวันไหมที่ทำเต็มความสามารถเหมือนมด


บทความโดย    อาจารย์ประเสริฐ สุขไพบูลย์กุล 

แรงบันดาลใจที่ผู้นำควรสร้าง

แรงบันดาลใจที่ผู้นำควรสร้าง



                      แรงจูงใจหรือแรงบันดาลใจ เป็นพลังในการขับเคลื่อนอย่างหนึ่งที่มีผลทางสภาพจิตใจอย่างมากถึงขั้นสามารถกำหนดลิขิตชีวิตของคนได้เลยทีเดียว ผู้ที่ถ่ายทอดแรงจูงใจหรือแรงบันดาลใจไปให้กับผุ้อื่นได้ถือว่าเป็นบุคคลที่พิเศษ เพราะมีซึ่งลักษณะของผู้นำอยู่ไม่น้อย หากเปรียบได้กับขงเบ้งผู้มีวิถีในการคิดที่ลึกล้ำและถ่ายทอดด้วยวาจา 
                      ทำให้คนคล้อยตามถึงขั้นให้การยอมรับนตนเอง จะมีผู้นำสักกี่คนที่สามารถขับเคลื่อนพลังในกายของตนเองออกมาเป็นแรงจูงใจเพื่อขับเคลื่อนใจมนุษย์ บางครั้งสิ่งที่ลูกน้องอยากจะพูดกับหัวหน้ามีเพียงแค่คำว่า “สร้างแรงบันดาลใจให้ผมทำงานเพื่อคุณได้หรือไม่”




บทความโดย    อาจารย์ประเสริฐ สุขไพบูลย์กุล 

ผู้นำที่ดี

ผู้นำที่ดี 


               ผู้นำ เป็นคำที่ใช้เรียกผู้ที่เข้าใจความสำคัญเรื่องความรู้สึกของคนได้เป็นอย่างดี การพิชิตใจคนโดยใช้เพียงคำว่าใจซื้อใจมันเป็นเพียงแค่นามธรรมเท่านั้น เพราะใจความสำคัญคือ เมื่อเรารู้ว่าใจซื้อใจเป็นกุญแจสำคัญแต่จะทำอย่างไรให้ออกมาในรูปของการกระทำ 
              หมดยุคกันทีกับการเป็นหัวหน้าที่เพียงแค่ห่างกันที่อายุ อายุไม่ได้บอกว่าคนคนหนึงพร้อมจะเป็นหัวหน้าคนได้ แต่การบริหารที่ทำให้ลูกน้องเห็นว่าเราดูแลทั้งชีวิตอยู่ต่างหากที่ตอบโจทย์ได้มากกว่า เป็นแค่คนเก่งนั้นไม่เพียงพอต่อการสร้างทีมของผุ้นำ แต่เป็นมากกว่าผุ้นำที่สร้างแรงจูงใจต่างหากที่ถือได้ว่า เป็น สุดยอดของผุ้นำ




บทความโดย    อาจารย์ประเสริฐ สุขไพบูลย์กุล 


คุณค่าเกียรติยศอยู่ที่ใจเรา

คุณค่าเกียรติยศอยู่ที่ใจเรา




Photo: บางครั้งเกียรติและคุณค่าของคนมันอยู่ที่ตัวบุคคลไม่ใช่วัตถุ สังคมใช้วัตถุวัดเพื่อไปหาเกียรติที่ซึ่งกินไม่ได้และต่างทำให้ครอบครัวลำบากและขัดสน สู้อยู่แบบพอดีๆ เพื่อคนที่เรารักดีกว่าไหม 
วันที่อากาศไม่เป็นใจและร้อนมากวันหนึ่ง
อาจารย์ประเสริฐต้องรีบเดินทางเพื่อไปเขียนแผนงานการสอนซึ่ง ณ ช่วงเวลานั้นไม่คิดที่จะหยุดพักใดๆ ทันใดนั้นสายตาก็เหลือบไปเห็นขอทานที่มีความพิการทางด้านร่างกาย ในความเป็นจริงจะเดินผ่านไปก็ได้ แต่ก็ต้องหยุดสายตาไว้ที่ข้อความว่า "กุหลาบเพื่อชีวิต" ผมหยุดคุยกับเขาผ่านช่อกุหลาบทันที
ผม: ทำไมถึงไม่นั่งเฉยๆ ล่ะ แค่นั่งเฉยๆ  
      ผู้คนก็สงสารแล้วนะ ไม่ต้องเสียเงินไป
      ซื้อกุหลาบ
ขอทาน:ผมอยากทำงานหาเลี้ยงตัวเองแบบ
      ไม่ต้องขอใคร ผมรู้ว่าการสร้างภาระ
      ให้ทั้งกับตนเอง ครอบครัวและสังคม
      เป็นอย่างไร ผมจึงเลือกที่จะมาขาย
      ครับ
ผม:แล้วทำไมต้องเป็นกุหลาบล่ะ มันไม่ใช่
     ของที่ทานได้ คนน่าจะซื้อกันน้อย
ขอทาน:มันเป็นความรู้สึกครับการขาย
     กุหลาบ คนซื้อไม่ได้อยากซื้อไว้เอง
     หรอกครับ แต่เขาซื้อให้คนอื่น เวลา
     เปลี่ยนมือคุณค่าก็เปลี่ยนตาม เมื่อคุณ
     ซื้อคุณก็คือผู้ให้ ไม่ใช่ผมเป็นคนให้ครับ 
     คนรับก็ย่อมดีใจ เพราะคนซื้อเป็นคนที่
     เธอรักและรักเธอ
ผม:ผมยิ้มให้ทันทีขอทานคนนี้ทันที
     (แสดงว่าคุณรักศักดิ์ศรีและเกียรติของ
     คุณเหมือนผู้ที่พร้อมจะให้คนนึงใน        
     สถานะเดียวกันผมก็เหมือนคุณ) 
ผม:กุหลาบ 1 ดอกนี้ ผมไม่ได้ซื้อเพราะ
     สงสารคุณถึงทำให้ผมกับต้องเปลือง
     เวลา แต่ที่ผมยอมหยุดทั้งที่รีบ ยอมคุย
     ทั้งที่คนอื่นดูว่าแปลก ผมกลับภูมิใจที่
     พบเจอคนที่มีความคิดเช่นเดียวกับผู้ที่
     เหมาะสมกับเป็นอาจารย์หรือครูคนนึง
"ขอบคุณที่ให้เราได้พบกัน ผู้ที่มีเกียรติที่ไม่ใช่วัตถุเป็นตัววัดค่าของคนแต่เป็นหัวใจของผู้ให้ที่รับผิดชอบต่อตนเองและผู้อื่น"

จากเรื่องจริง
ประเสริฐ สุขไพบูลย์กุล
วิทยากร
Bangkok Training International



             บางครั้งเกียรติและคุณค่าของคนมันอยู่ที่ตัวบุคคลไม่ใช่วัตถุ สังคมใช้วัตถุวัด

เพื่อไปหาเกียรติที่ซึ่งกินไม่ได้และต่างทำให้ครอบครัวลำบากและขัดสน สู้อยู่แบบพอดีๆ 
เพื่อคนที่เรารักดีกว่าไหมวันที่อากาศไม่เป็นใจและร้อนมากวันหนึ่ง อาจารย์ประเสริฐต้อง
รีบเดินทางเพื่อไปเขียนแผนงานการสอนซึ่ง ณ ช่วงเวลานั้นไม่คิดที่จะหยุดพักใดๆ ทันใด
นั้นสายตาก็เหลือบไปเห็นขอทานที่มีความพิการทางด้านร่างกาย ในความเป็นจริงจะเดิน
ผ่านไปก็ได้ แต่ก็ต้องหยุดสายตาไว้ที่ข้อความว่า "กุหลาบเพื่อชีวิต" ผมหยุดคุยกับเขา
ผ่านช่อกุหลาบทันที

ผม:       ทำไมถึงไม่นั่งเฉยๆ ล่ะ แค่นั่งเฉยๆ ผู้คนก็สงสารแล้วนะ ไม่ต้องเสียเงินไปซื้อ

            กุหลาบ
ขอทาน: ผมอยากทำงานหาเลี้ยงตัวเองแบบไม่ต้องขอใคร ผมรู้ว่าการสร้างภาระให้ทั้ง

            กับตนเองครอบครัวและสังคมเป็นอย่างไร ผมจึงเลือกที่จะมาขายครับ
ผม:       แล้วทำไมต้องเป็นกุหลาบล่ะ มันไม่ใช่ของที่ทานได้ คนน่าจะซื้อกันน้อย
ขอทาน: มันเป็นความรู้สึกครับการขายกุหลาบ คนซื้อไม่ได้อยากซื้อไว้เองหรอกครับ แต่

            เขาซื้อให้คนอื่น เวลาเปลี่ยนมือคุณค่าก็เปลี่ยนตาม เมื่อคุณซื้อคุณก็คือผู้ให้ 
            ไม่ใช่ผมเป็นคนให้ครับ คนรับก็ย่อมดีใจ เพราะคนซื้อเป็นคนที่เธอรักและรักเธอ
ผม:       ผมยิ้มให้ทันทีขอทานคนนี้ทันที (แสดงว่าคุณรักศักดิ์ศรีและเกียรติของคุณเหมือน

            ผู้ที่พร้อมจะให้คนนึงใน สถานะเดียวกันผมก็เหมือนคุณ) 
ผม:       กุหลาบ 1 ดอกนี้ ผมไม่ได้ซื้อเพราะสงสารคุณถึงทำให้ผมกับต้องเปลืองเวลา แต่

            ที่ผมยอมหยุดทั้งที่รีบ ยอมคุยทั้งที่คนอื่นดูว่าแปลก ผมกลับภูมิใจที่พบเจอคนที่มี
            ความคิดเช่นเดียวกับผู้ที่เหมาะสมกับเป็นอาจารย์หรือครูคนนึง

"ขอบคุณที่ให้เราได้พบกัน ผู้ที่มีเกียรติที่ไม่ใช้วัตถุเป็นตัววัดค่าของคนแต่เป็นหัวใจของผู้ให้

ที่รับผิดชอบต่อตนเองและผู้อื่น"


บทความโดย    อาจารย์ประเสริฐ สุขไพบูลย์กุล 



ความสุขหาได้จากรอบข้าง

ความสุขหาได้จากรอบข้าง


            คนดังที่มีชื่อเสียงหลายคนบอกให้เรามีความสุขกับสิ่งที่มีหรือพอใจในสิ่งที่มีแล้วจะมีความสุขแต่น่าตกใจเพราะคนที่บอกเราก็ไม่ได้พอใจกับสิ่งที่มี เขายังกลัวจนกันอยู่เลย คุณค่าและความสุขของชีวิตไม่ใช่เอามาจากคำพูดของคนที่ประสบความสำเร็จ แต่ให้มองหาจากคนที่มีความสุขจริงๆ แม้จะเลือกเกิดไม่ได้ คนเหล่านี้อยู่ใกล้ตัวแต่เขาแค่ไม่มีโอกาสมาบอกคุณ เพราะเขาไม่ได้เด่นดังเท่านั้นเอง อ่านแล้วลองนึึกตามนะครับว่าเป็นแบบนี้จริงหรือเปล่า เรากำลังโดนหลอกจากค่านิยมที่ต้องมองแต่ข้างบนจนลืมมองรอบๆ ตัวเราเอง






บทความโดย    อาจารย์ประเสริฐ สุขไพบูลย์กุล 

โอกาสที่แตกต่าง

โอกาสที่แตกต่าง

Photo

วันหนึ่งผมได้เห็นคนขายถั่วแล้วเกิดแปลกใจในความไม่มั่นคงของชีวิตของเขาเลยมีความคิดแว่บเข้ามาในหัวจึงไม่รอช้าที่จะเข้าไปคุยและซื้อถั่วของเขา 


เรา:       ขอโทษนะครับผมจะซื้อถั่ว 50 ฿ เลย  แต่รบกวนขอถามคำถามซัก 3 ข้อ

คนขาย: ได้สิ
เรา:       คำถามแรกทำไมถึงมาขายถั่วทั้งๆ ที่ผมคิดว่าคุณสมัครหางานทำอย่างอื่นได้
คนขาย: ผมคิดว่ามันเสี่ยงเท่ากัน ไม่ว่าจะงานประจำหรือผมทำเอง 
เรา:       เสี่ยงยังไงล่ะ ทำงานบริษัทน่าจะมั่นคงกว่านะ ไม่ต้องมาเดินขายแบบนี้ซึ่งไม่ค่อยมี

            คนซื้อ
คนขาย: แล้วคุณคิดว่าบริษัทจะซื้อเราตลอดเหรอ?
เรา:       มันก็ไม่ตลอดหรอกแต่ผมคิดว่าถ้าปกติคนเราก็จะทำงานประจำจนมีเงินระดับหนึ่ง

            ก่อนค่อยออกมาทำเองไง
คนขาย: มันก็เหมือนขายถั่วนั้นแหละ หากวันไหนบริษัทไม่ต้องการเราเขาก็ไม่ซื้อเรา ไม่ต่าง
            จากขายถั่วหรอก
เรา:       งั้นคำถามสอง ค่าใช้จ่ายรายวันคุณพอเหรอกับการเดินขายถั่ว 
คนขาย: พอไม่พอมันขึ้นกับวิธีการ ผมไม่นั่งรถแต่ผมเดิน เพราะแรงงานผมใช้ไปวันนี้พักแล้วก็

            หายเหนื่อยพรุ่งนี้เดินใหม่ ไม่เหมือนเงินใช้ไปก็หมดเอาไปต่อเงินก็ไม่ได้สุดท้ายก็ต้อง
            รอสิ้นเดือนอีกแล้วเมื่อไหร่จะรวย
เรา:       คำถามสุดท้าย คุณว่าคุณจะรวยไหมหากทำแบบนี้ต่อไป
คนขาย: คำตอบคือไม่รวย! แต่หากเปรียบเทียบโอกาสที่จะรวยผมมีโอกาสมากกว่า ตรงที่ผมไม่

            เคยรอสิ้นเดือนเหมือนพนักงานบริษัท ผมไม่เคยจำกัดขอบเขตการทำงานเพราะยิ่งขยัน
            ผมยิ่งได้ แต่พนักงานบริษัทยิ่งขยันคุณก็ได้เท่าเดิม ผมเดินไปเรื่อยเห็นทุกโอกาสที่วาง
            อยู่ แต่พนักงานบริษัทอาจไม่ได้เห็นและที่คุณเห็นคนขายผ้าทุกวันนี้ คุณลองถามเขาดู
            เขาก็เคยขายถั่วเหมือนผมมาก่อนและเขาพบโอกาส จากการเดินเท้าอย่างใส่ใจทุกก้าว 
            เขาจึงสำเร็จ ผมเองก็กำลังเดินในเส้นทางของเจ้าของธุรกิจของตนเอง
เรา:       (อ้าปากค้าง) ยอดเยี่ยมมาก! เบื้องหลังคนเดินขายถั่ว เขาไม่ได้เดินสะเปะสะปะ แต่เขา
            เดินหาฝันเพื่อส่งตัวเองให้ถึงฝัน เขาอาจจะสกปรกในวันนี้แต่วันข้างหน้าเขาคงเป็นเจ้า
            ของอะไรสักอย่าง อย่างแน่นอน ประทับใจให้เลย 100฿


Photo


บทความโดย    อาจารย์ประเสริฐ สุขไพบูลย์กุล 

เป้าหมายของการทำงานยุคปัจจุบัน

             
เป้าหมายของการทำงานยุคปัจจุบัน

       ไล่ตามความฝันมานานแสนนาน โลกการแข่งขันที่ปลาใหญ่กินปลาเล็กและปลาเร็วมักจะได้กินก่อนปลาใหญ่ และส่วนใหญ่ปลาเร็วที่ว่าก็คือ ปลาที่ตัวเล็กแต่จับกันเป็นกลุ่มก้อน คำถามในหัวผมที่เกิดขึ้นทุกครั้งหลังตื่นคือ ผมคือปลาเล็กที่ไม่มีกลุ่มใช่ไหม? คำตอบคือใช่ ผมไม่มีกลุ่ม ผมคล้ายปลาไหลไฟฟ้าที่ไปร่วมกับใครเป็นกลุ่มได้ไม่นาน    (ใครที่เป็นแบบผมก็ลองนึกดูนะครับ) หากวันนี้คุณเป็นปลาไหลไฟฟ้าเหมือนผม คุณไม่มีวันเข้ากลุ่มกับใครได้ 

           มีทางเดียวคือ คุณต้องอยู่ในแบบของคุณอยู่ในส่วนที่ลึกสุดของใต้ท้องทะเลรับสัมผัสกับทุกอย่างให้ไวกว่าชาวบ้านที่มีกลุ่ม ฉลาดที่จะเสียทรัพยากรน้อยแต่ได้มาแบบพอดีๆ ไม่เช่นนั้นในท้องทะเลแห่งการแข่งขันนี้ปลาไหลไฟฟ้าอย่างผมจะไม่รอด ตลาดมีช่องโหว่ให้หาเงินได้และผมพยายามทำเช่นนั้นอยู่ คือ แม้ผมจะอยู่ในส่วนลึกของใต้ท้องทะเลแต่ผมต้องได้เหยื่ิอและแม้ผมจะนอนหลับอยู่ในห้องแต่เงินต้องเดินเข้าบัญชี 


"นี่แหละ! วิธีทางอยู่รอดแบบของผม ปลาไหลไฟฟ้าแห่งใต้ท้องทะเลสีคราม"





บทความโดย    อาจารย์ประเสริฐ สุขไพบูลย์กุล 

Inhouse


 VDO การอบรม

 ผลตอบรับจากผู้เข้ารับการอบรม